Karmienie dziecka piersią oraz powrót do współżycia seksualnego w okresie poporodowym są typowe dla każdego związku niezależnie od czasu i miejsca, w których żyje. Zmiany występujące w tym okresie, zarówno somatyczne, jak i psychiczno-socjologiczne, oraz specyficzne problemy wpływają na obraz współżycia seksualnego pary. Miesiące ciąży i doświadczenia zdobyte podczas porodu umacniają miłość i pozwalają lepiej niż kiedykolwiek zrozumieć wzajemne potrzeby. Obecnie większość par po okresie połogu podejmuje współżycie seksualne w nowych warunkach, napotykając na wiele problemów, które wymagają edukacji i wsparcia. Celem tego artykułu jest zasygnalizowanie problemów, które mogą, ale nie muszą spotkać pary.
Warto zwrócić uwagę na badanie przeprowadzone przez Adama Sipińskiego i współpracowników nad współżyciem seksualnym kobiet w okresie poporodowym podczas karmienia dziecka.
Metody
Badaniami objęto 100 karmiących matek w okresie do 12 miesięcy po połogu. Jako metodę zastosowano ankietę opracowaną przez zespół naukowców.
Wyniki
Zbadano częstość współżycia seksualnego, satysfakcję seksualną par oraz przyczyny trudności w tym zakresie związane z sytuacją rodziny po urodzeniu dziecka oraz dolegliwościami poporodowymi i procesem laktacji. Poznano samoocenę kobiet dotyczącą obserwacji powrotu płodności po porodzie. W badanej grupie wznowiono współżycie średnio po 6–10 tygodniach.
Wnioski
W okresie karmienia piersią następuje zmniejszenie potrzeb seksualnych kobiet oraz częstości współżycia. Na występowanie trudności we współżyciu wpływają zmiana stylu życia związana z karmieniem naturalnym oraz opieką nad dzieckiem, lęk przed zajściem w następną ciążę oraz typowe dolegliwości poporodowe. Większość kobiet w okresie poporodowym i podczas karmienia piersią nie prowadzi obserwacji objawów powrotu płodności (Sipiński, Kazimierczak, Ciesielska, 2005).
Warto zwrócić uwagę, jak kształtuję się częstość współżycia po porodzie.
Ważne jest, aby podkreślić, iż podczas połogu nie zaleca się współżycia seksualnego przez 6 tygodni. Zmiany w narządzie rodnym uniemożliwiają rozpoczęcie współżycia. Należy je poprzedzić decyzją lekarza ginekologa po cofnięciu się zmian wywołanych ciążą i porodem.
U wielu kobiet w okresie laktacji występuje obniżona pobudliwość seksualna, osłabienie i spowolnienie reakcji seksualnych; następuje zmniejszenie zainteresowania seksem, a nawet brak potrzeby współżycia. Bardzo znaczącym czynnikiem wpływającym na reakcje seksualne kobiet w porównaniu z okresem sprzed ciąży jest okres braku miesiączki w czasie karmienia piersią.
Większość kobiet w okresie karmienia odczuwa zmniejszenie potrzeb seksualnych. Na zaobserwowane zmniejszenie libido i reakcji seksualnych u kobiet po porodzie wpływa wiele czynników: biologicznych, hormonalnych, psychicznych i kulturowych. Czynnikiem. Który w decydujący sposób wpływa na obniżenie libido i potrzeb seksualnych jest zmęczenie towarzyszące młodej mamie, związane z opieką nad dzieckiem.
hormony odpowiedzialne za laktację, między innymi prolaktyna – hamują libido,
niskie stężenie estrogenów odpowiada za obniżenie pożądania, trudności z odczuwaniem przyjemności, problemy z lubricatio, obniżenie częstości orgazmów.
W okresie laktacji stan hormonalny jest porównywalny z okresem starości. Przekrwienie narządów rodnych jest niedostateczne, wydzielanie śluzu jest skąpe, nabłonek pochwy jest bardzo cienki i wrażliwy, łatwo ulega ocieraniu i uszkodzeniu oraz jest podatny na zakażenia.
W okresie karmienia piersią pojawiają się dolegliwości poporodowe oraz negatywne odczucia zaburzające współżycie. Dużym problemem dla par w tym okresie jest zmniejszenie potrzeb seksualnych kobiet oraz lęk przed zajściem w kolejną ciążę. Utrudnieniem w udanym współżyciu seksualnym jest wystąpienie dolegliwości związanych z przebytym porodem, takich jak: zmniejszenie ilości wydzieliny pochwowej, dyspareunia, uczucie niedopasowania narządów płciowych czy bolesność piersi.
Warto jest prowadzić w okresie poporodowym i w trakcie karmienia piersią obserwację objawów powrotu płodności. Nie wolno pominąć poczucia atrakcyjności w podejmowanym dyskursie. 44,4% kobiet twierdzi, że przebycie ciąży, porodu oraz okresu karmienia umożliwiło im bycie bardziej atrakcyjną kobietą. Można spekulować, że macierzyństwo i proces włączania nowej roli mają charakter rozwojowy, budujący poczucie własnej wartości i poczucie kobiecości, które mogą mieć wpływ na poczucie atrakcyjności. Można także ująć interpretacyjnie aspekt samoświadomości własnego ciała, który może być efektem ciąży, porodu i karmienia, także oddziałujący na poczucie atrakcyjności. Wniosek ten potwierdza wynik mówiący o tym, że 37,4% badanych bezpośrednio łączy bycie lepszą partnerką seksualną z urodzeniem dziecka (Machaj, Stankowska, 2011).
Kwestia powrotu do aktywności seksualnej po porodzie winna być decyzją pary. Pomocne są następujące czynniki: stan zdrowia i samopoczucie kobiety, żywa, pozytywna więź emocjonalna w związku, wzajemna atrakcyjność fizyczna w okresie przedciążowym, w czasie ciąży i po połogu, szeroko pojmowana kultura seksualna obojga partnerów (wyrozumiałość, wrażliwość, wyzbycie się egoizmu, delikatność).
Każda para jest niepowtarzalnym związkiem dwójki ludzi, którzy wiedzą, kiedy będzie najlepszy dla nich czas na powrót do aktywności seksualnej.
Bibliografia: Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa 1969; 2: 730−760. Bancroft J. Seksualność człowieka. Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2011 Filipek K., Marcyniak M.E., Kuran J. Rozpoczęcie współżycia płciowego po zakończonym połogu. Seksuologia Polska 2014; 12, s. 8−14. Gałęziowska E. Fizjologia powrotu płodności po porodzie. Pielęgniarka i Położna 2002; s. 4: 8–21 Kitzinger S. Szkoła rodzenia. Wydawnictwo Wojciech Pogonowski. Warszawa 1996. Machaj A. Stankowska I. Poczucie atrakcyjności seksualnej kobiet w wieku prokreacyjnym po przebyciu ciąży i okresu karmienia. Nowiny Lekarskie 2011, 80, 5, s. 323–333. Sipiński A. Kazimierczak M. Ciesielska B. Ocena zachowań seksualnych kobiet karmiących. Seksuologia Polska 2005, 3, 2, s. 52–59.
Karmienie dziecka piersią oraz powrót do współżycia seksualnego w okresie poporodowym są typowe dla każdego związku niezależnie od czasu i miejsca, w których żyje. Zmiany występujące w tym okresie, zarówno somatyczne, jak i psychiczno-socjologiczne, oraz specyficzne problemy wpływają na obraz współżycia seksualnego pary. Miesiące ciąży i doświadczenia zdobyte podczas porodu umacniają miłość i pozwalają lepiej niż kiedykolwiek zrozumieć wzajemne potrzeby. Obecnie większość par po okresie połogu podejmuje współżycie seksualne w nowych warunkach, napotykając na wiele problemów, które wymagają edukacji i wsparcia. Celem tego artykułu jest zasygnalizowanie problemów, które mogą, ale nie muszą spotkać pary.
Warto zwrócić uwagę na badanie przeprowadzone przez Adama Sipińskiego i współpracowników nad współżyciem seksualnym kobiet w okresie poporodowym podczas karmienia dziecka.
Metody
Badaniami objęto 100 karmiących matek w okresie do 12 miesięcy po połogu. Jako metodę zastosowano ankietę opracowaną przez zespół naukowców.
Wyniki
Zbadano częstość współżycia seksualnego, satysfakcję seksualną par oraz przyczyny trudności w tym zakresie związane z sytuacją rodziny po urodzeniu dziecka oraz dolegliwościami poporodowymi i procesem laktacji. Poznano samoocenę kobiet dotyczącą obserwacji powrotu płodności po porodzie. W badanej grupie wznowiono współżycie średnio po 6–10 tygodniach.
Wnioski
W okresie karmienia piersią następuje zmniejszenie potrzeb seksualnych kobiet oraz częstości współżycia. Na występowanie trudności we współżyciu wpływają zmiana stylu życia związana z karmieniem naturalnym oraz opieką nad dzieckiem, lęk przed zajściem w następną ciążę oraz typowe dolegliwości poporodowe. Większość kobiet w okresie poporodowym i podczas karmienia piersią nie prowadzi obserwacji objawów powrotu płodności (Sipiński, Kazimierczak, Ciesielska, 2005).
Warto zwrócić uwagę, jak kształtuję się częstość współżycia po porodzie.
Ważne jest, aby podkreślić, iż podczas połogu nie zaleca się współżycia seksualnego przez 6 tygodni. Zmiany w narządzie rodnym uniemożliwiają rozpoczęcie współżycia. Należy je poprzedzić decyzją lekarza ginekologa po cofnięciu się zmian wywołanych ciążą i porodem.
U wielu kobiet w okresie laktacji występuje obniżona pobudliwość seksualna, osłabienie i spowolnienie reakcji seksualnych; następuje zmniejszenie zainteresowania seksem, a nawet brak potrzeby współżycia. Bardzo znaczącym czynnikiem wpływającym na reakcje seksualne kobiet w porównaniu z okresem sprzed ciąży jest okres braku miesiączki w czasie karmienia piersią.
Większość kobiet w okresie karmienia odczuwa zmniejszenie potrzeb seksualnych. Na zaobserwowane zmniejszenie libido i reakcji seksualnych u kobiet po porodzie wpływa wiele czynników: biologicznych, hormonalnych, psychicznych i kulturowych. Czynnikiem. Który w decydujący sposób wpływa na obniżenie libido i potrzeb seksualnych jest zmęczenie towarzyszące młodej mamie, związane z opieką nad dzieckiem.
Przyczyny wpływające na współżycie po porodzie:
Hormonalne determinanty zachowań seksualnych kobiet:
W okresie laktacji stan hormonalny jest porównywalny z okresem starości. Przekrwienie narządów rodnych jest niedostateczne, wydzielanie śluzu jest skąpe, nabłonek pochwy jest bardzo cienki i wrażliwy, łatwo ulega ocieraniu i uszkodzeniu oraz jest podatny na zakażenia.
W okresie karmienia piersią pojawiają się dolegliwości poporodowe oraz negatywne odczucia zaburzające współżycie. Dużym problemem dla par w tym okresie jest zmniejszenie potrzeb seksualnych kobiet oraz lęk przed zajściem w kolejną ciążę. Utrudnieniem w udanym współżyciu seksualnym jest wystąpienie dolegliwości związanych z przebytym porodem, takich jak: zmniejszenie ilości wydzieliny pochwowej, dyspareunia, uczucie niedopasowania narządów płciowych czy bolesność piersi.
Warto jest prowadzić w okresie poporodowym i w trakcie karmienia piersią obserwację objawów powrotu płodności. Nie wolno pominąć poczucia atrakcyjności w podejmowanym dyskursie. 44,4% kobiet twierdzi, że przebycie ciąży, porodu oraz okresu karmienia umożliwiło im bycie bardziej atrakcyjną kobietą. Można spekulować, że macierzyństwo i proces włączania nowej roli mają charakter rozwojowy, budujący poczucie własnej wartości i poczucie kobiecości, które mogą mieć wpływ na poczucie atrakcyjności. Można także ująć interpretacyjnie aspekt samoświadomości własnego ciała, który może być efektem ciąży, porodu i karmienia, także oddziałujący na poczucie atrakcyjności. Wniosek ten potwierdza wynik mówiący o tym, że 37,4% badanych bezpośrednio łączy bycie lepszą partnerką seksualną z urodzeniem dziecka (Machaj, Stankowska, 2011).
Kwestia powrotu do aktywności seksualnej po porodzie winna być decyzją pary. Pomocne są następujące czynniki: stan zdrowia i samopoczucie kobiety, żywa, pozytywna więź emocjonalna w związku, wzajemna atrakcyjność fizyczna w okresie przedciążowym, w czasie ciąży i po połogu, szeroko pojmowana kultura seksualna obojga partnerów (wyrozumiałość, wrażliwość, wyzbycie się egoizmu, delikatność).
Każda para jest niepowtarzalnym związkiem dwójki ludzi, którzy wiedzą, kiedy będzie najlepszy dla nich czas na powrót do aktywności seksualnej.
Bibliografia:
Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa 1969; 2: 730−760.
Bancroft J. Seksualność człowieka. Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2011
Filipek K., Marcyniak M.E., Kuran J. Rozpoczęcie współżycia płciowego po zakończonym połogu. Seksuologia Polska 2014; 12, s. 8−14.
Gałęziowska E. Fizjologia powrotu płodności po porodzie. Pielęgniarka i Położna 2002; s. 4: 8–21
Kitzinger S. Szkoła rodzenia. Wydawnictwo Wojciech Pogonowski. Warszawa 1996.
Machaj A. Stankowska I. Poczucie atrakcyjności seksualnej kobiet w wieku prokreacyjnym po przebyciu ciąży i okresu karmienia. Nowiny Lekarskie 2011, 80, 5, s. 323–333.
Sipiński A. Kazimierczak M. Ciesielska B. Ocena zachowań seksualnych kobiet karmiących. Seksuologia Polska 2005, 3, 2, s. 52–59.
Kategorie
Ostatnie wpisy