Przed przystąpieniem do omawiania tego jak mieć dobry seks, należy zdefiniować pojęcie seksualności. Zgodnie z definicją Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), seksualność jest nieodłączną częścią osobowości każdego człowieka (Deklaracja Praw Seksualnych wg WHO). Na pełny rozwój seksualności składają się potrzeby, które muszą zostać zaspokojone. Zaliczamy do nich: potrzebę (1) kontaktu, (2) intymności, (3) czułości i (4) miłości. Taki właśnie rozwój seksualności uznaje się za pełny i najbardziej pożądany.
Z pojęciem seksualności nieodłącznie związane jest zagadnienie popędu seksualnego. Ten drugi jest uwarunkowany biologicznie. Ma ogromny wpływ na funkcjonowanie organizmu człowieka i poczucie dobrostanu.Z pojęciem seksualności nieodłącznie związane jest zagadnienie popędu seksualnego. Ten drugi jest uwarunkowany biologicznie. Ma ogromny wpływ na funkcjonowanie organizmu człowieka i poczucie dobrostanu.
Seksualność stanowi istotny aspekt naszego funkcjonowania i znacząco wpływa na samopoczucie oraz jakość życia.
Sprawność seksualna pozwala na zachowanie i budowanie bliskości między partnerami, a czerpana z niej satysfakcja związana jest z zaangażowaniem w relację miłosną partnerów.
Zalety aktywności seksualnej:
tworzy więź emocjonalną;
pozytywnie wpływa na funkcjonowanie człowieka i podnosi jego samopoczucie, może mieć właściwości prozdrowotne;
podnosi poziom wydzielanych hormonów płciowych oraz daje poczucie młodości;
aktywność seksualna (również osób cierpiących na różne problemy zdrowotne) jest możliwa do późnego wieku, między innymi dzięki dostępności farmakologii wzmagającej sprawność seksualną.
Formy aktywności seksualnej zmieniają się i najczęściej są odmienne od tych preferowanych we wcześniejszych fazach życia jednostki.
Znaczna część badaczy zwraca uwagę na istotny wpływ pocałunków, przytulania i wspólnego leżenia partnerów na ocenę intymności oraz satysfakcji seksualnej w każdym wieku.
Model wystarczająco dobrego seksu
Model „wystarczająco dobrego seksu” oparty jest na integracyjnym podejściu do pary, na spojrzeniu na nią z perspektywy psychobiospołecznej1. Ma on na celu zastąpienie dominującego nacisku na sprawność seksualną, która jest determinowana, przez jakość seksu i płynącą z niego satysfakcję. Od wprowadzenia Viagry w 1998 roku, profesjonaliści i laicy skupili się na podejściu do leczenia farmakologicznego męskich zaburzeń seksualnych, zwłaszcza zaburzenia erekcji. To wzmocniło perfekcjonistyczne podejście do męskiego stosunku seksualnego. W przeciwieństwie do tego, model wystarczająco dobrego seksu optuje za skupieniem się na dzieleniu się przyjemnością i czerpaniu tej przyjemności z funkcji seksualnych, jako zmiennych i elastycznych.
Zdecydowanie, większość młodych dorosłych mężczyzn uczy się seksu, jako wysoce przewidywalnego, kontrolowanego i – co najważniejsze – autonomicznego. Autonomiczność oznacza, że mężczyzna może doświadczać pożądania, podniecenia i orgazmu, bez potrzeby dostawania niczego od swojej partnerki. Głównym problemem młodych dorosłych mężczyzn jest przedwczesny wytrysk. Próbują sobie zazwyczaj poradzić podejmując drugi stosunek seksualny, aby spróbować wytrwać dłużej (Barry W. McCarthy. Michael E. Metz, 2008).Zdecydowanie, większość młodych dorosłych mężczyzn uczy się seksu, jako wysoce przewidywalnego, kontrolowanego i – co najważniejsze – autonomicznego. Autonomiczność oznacza, że mężczyzna może doświadczać pożądania, podniecenia i orgazmu, bez potrzeby dostawania niczego od swojej partnerki. Głównym problemem młodych dorosłych mężczyzn jest przedwczesny wytrysk. Próbują sobie zazwyczaj poradzić podejmując drugi stosunek seksualny, aby spróbować wytrwać dłużej (Barry W. McCarthy. Michael E. Metz, 2008).
Główne zmiany dotyczą uzupełnienia modelu o bio-psycho-społeczną perspektywę, uwzględniając czynniki które predysponują niektóre osoby do powstania dysfunkcji seksualnej na przykład czynniki relacyjne, fizjologiczne i poznawczo-emocjonalne.
Założenia modelu wystarczająco dobrego seksu:
(Model ten zakłada odejście od nacisku na „sprawność seksualną”. Praca odbywa się w 4 obszarach).
aspekt poznawczy – m.in. rozwój zaangażowania partnerów we wzajemne zdrowie seksualne, budowa realistycznych oczekiwań wobec seksu, wzmacnianie osobistej odpowiedzialności za własne życie seksualne (w zakresie pożądania, podniecenia i orgazmu);
aspekt emocjonalny – dotyczy akceptacji i wyrażania szczerych uczuć wobec seksu oraz akceptację wizerunku własnego ciała;
aspekt behawioralny – wzmacniana jest intymna współpraca partnerów, wykorzystywana do nauczania fizycznej relaksacji oraz wzbudzania w sobie pobudzenia seksualnego;
aspekt relacyjny – partnerzy dążą do współpracy w ramach „intymnego zespołu”, empatii emocjonalnej oraz otwartego dialogu, by móc rozmawiać o sprawach trudnych, np. o sztuce wybaczania za wcześniejsze rozczarowania natury seksualnej.
W omawianym modelu intymność odgrywa najważniejszą rolę; płaszczyzną porozumienia jest wzajemna akceptacja emocjonalna. Zaś receptą na udane życie seksualne jest elastyczne podejście do spraw związanych z seksem i zarzucenie perfekcjonistycznych oczekiwań względem każdego stosunku.
Piśmiennictwo: Cichocka M. Starość i seks. In: Beisert M. ed. Seksualność w cyklu życia człowieka. Zakład Wydawniczy K. Domke, Poznań 2004. Deklaracja Praw Seksualnych wg WHO. 1997 Diener E, Diener M. Cross-cultural correlates of life satisfaction and selfesteem. Journal of Personality and Social Psychology 1995; 68: 653-63. F. Jamalianfar. H. Riazi. A. Firoozi, M. Nasiri. A. Montazeri, (2021), The Effectiveness of ‘Good Enough Sex Model’ on Sexual Satisfaction and Sexual Intimacy in Women with Multiple Sclerosis, A Randomized Trail, Sexuality and Disability 39:507–519. B.W. McCarthy, M E. Metz. (2008), The ‘‘Good-Enough Sex’’ model: a case illustration, Sexual and Relationship Therapy,Vol. 23, No. 3, s.227–234. Wojciszke B. Mierzenie miłości — skale namiętności, intymności i zobowiązania. Przegląd Psychol. 1995; 38(2): 215–234.
Czym jest seksualność?
Przed przystąpieniem do omawiania tego jak mieć dobry seks, należy zdefiniować pojęcie seksualności. Zgodnie z definicją Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), seksualność jest nieodłączną częścią osobowości każdego człowieka (Deklaracja Praw Seksualnych wg WHO). Na pełny rozwój seksualności składają się potrzeby, które muszą zostać zaspokojone. Zaliczamy do nich: potrzebę (1) kontaktu, (2) intymności, (3) czułości i (4) miłości. Taki właśnie rozwój seksualności uznaje się za pełny i najbardziej pożądany.
Z pojęciem seksualności nieodłącznie związane jest zagadnienie popędu seksualnego. Ten drugi jest uwarunkowany biologicznie. Ma ogromny wpływ na funkcjonowanie organizmu człowieka i poczucie dobrostanu.Z pojęciem seksualności nieodłącznie związane jest zagadnienie popędu seksualnego. Ten drugi jest uwarunkowany biologicznie. Ma ogromny wpływ na funkcjonowanie organizmu człowieka i poczucie dobrostanu.
Seksualność stanowi istotny aspekt naszego funkcjonowania i znacząco wpływa na samopoczucie oraz jakość życia.
Sprawność seksualna pozwala na zachowanie i budowanie bliskości między partnerami, a czerpana z niej satysfakcja związana jest z zaangażowaniem w relację miłosną partnerów.
Zalety aktywności seksualnej:
Formy aktywności seksualnej zmieniają się i najczęściej są odmienne od tych preferowanych we wcześniejszych fazach życia jednostki.
Znaczna część badaczy zwraca uwagę na istotny wpływ pocałunków, przytulania i wspólnego leżenia partnerów na ocenę intymności oraz satysfakcji seksualnej w każdym wieku.
Model wystarczająco dobrego seksu
Model „wystarczająco dobrego seksu” oparty jest na integracyjnym podejściu do pary, na spojrzeniu na nią z perspektywy psychobiospołecznej1. Ma on na celu zastąpienie dominującego nacisku na sprawność seksualną, która jest determinowana, przez jakość seksu i płynącą z niego satysfakcję. Od wprowadzenia Viagry w 1998 roku, profesjonaliści i laicy skupili się na podejściu do leczenia farmakologicznego męskich zaburzeń seksualnych, zwłaszcza zaburzenia erekcji. To wzmocniło perfekcjonistyczne podejście do męskiego stosunku seksualnego. W przeciwieństwie do tego, model wystarczająco dobrego seksu optuje za skupieniem się na dzieleniu się przyjemnością i czerpaniu tej przyjemności z funkcji seksualnych, jako zmiennych i elastycznych.
Zdecydowanie, większość młodych dorosłych mężczyzn uczy się seksu, jako wysoce przewidywalnego, kontrolowanego i – co najważniejsze – autonomicznego. Autonomiczność oznacza, że mężczyzna może doświadczać pożądania, podniecenia i orgazmu, bez potrzeby dostawania niczego od swojej partnerki. Głównym problemem młodych dorosłych mężczyzn jest przedwczesny wytrysk. Próbują sobie zazwyczaj poradzić podejmując drugi stosunek seksualny, aby spróbować wytrwać dłużej (Barry W. McCarthy. Michael E. Metz, 2008).Zdecydowanie, większość młodych dorosłych mężczyzn uczy się seksu, jako wysoce przewidywalnego, kontrolowanego i – co najważniejsze – autonomicznego. Autonomiczność oznacza, że mężczyzna może doświadczać pożądania, podniecenia i orgazmu, bez potrzeby dostawania niczego od swojej partnerki. Głównym problemem młodych dorosłych mężczyzn jest przedwczesny wytrysk. Próbują sobie zazwyczaj poradzić podejmując drugi stosunek seksualny, aby spróbować wytrwać dłużej (Barry W. McCarthy. Michael E. Metz, 2008).
Główne zmiany dotyczą uzupełnienia modelu o bio-psycho-społeczną perspektywę, uwzględniając czynniki które predysponują niektóre osoby do powstania dysfunkcji seksualnej na przykład czynniki relacyjne, fizjologiczne i poznawczo-emocjonalne.
Założenia modelu wystarczająco dobrego seksu:
(Model ten zakłada odejście od nacisku na „sprawność seksualną”. Praca odbywa się w 4 obszarach).
W omawianym modelu intymność odgrywa najważniejszą rolę; płaszczyzną porozumienia jest wzajemna akceptacja emocjonalna. Zaś receptą na udane życie seksualne jest elastyczne podejście do spraw związanych z seksem i zarzucenie perfekcjonistycznych oczekiwań względem każdego stosunku.
Piśmiennictwo:
Cichocka M. Starość i seks. In: Beisert M. ed. Seksualność w cyklu życia człowieka. Zakład Wydawniczy K. Domke, Poznań 2004.
Deklaracja Praw Seksualnych wg WHO. 1997
Diener E, Diener M. Cross-cultural correlates of life satisfaction and selfesteem. Journal of Personality and Social Psychology 1995; 68: 653-63.
F. Jamalianfar. H. Riazi. A. Firoozi, M. Nasiri. A. Montazeri, (2021), The Effectiveness of ‘Good Enough Sex Model’ on Sexual Satisfaction and Sexual Intimacy in Women with Multiple Sclerosis, A Randomized Trail, Sexuality and Disability 39:507–519.
B.W. McCarthy, M E. Metz. (2008), The ‘‘Good-Enough Sex’’ model: a case illustration, Sexual and Relationship Therapy,Vol. 23, No. 3, s.227–234.
Wojciszke B. Mierzenie miłości — skale namiętności, intymności i zobowiązania. Przegląd Psychol. 1995; 38(2): 215–234.
Kategorie
Ostatnie wpisy